ৰ'দালি

     অ, মোৰ মৰমৰ অকণিহঁত , কোন ক,ত আছা আহা । সাধু এটা কবলৈ ওলাইছো, শুনা যদি মোৰ কাষতে বহা ।। গৰমৰ দিনত গছৰ তলত আছিল সিংহ মহাৰাজ শুই, বাট বিচাৰি বাট হেৰুৱাই নিগনি এটা তাতে ওলালগৈ। কিয় তই মোৰ ভাঙিলি টোপনি বুলি বন ৰজাই নিগনিক পেলালে ধৰি। ভুল হ,ল মহাৰাজ মাফ কৰক মোক,এইবাৰলৈ দিয়ক এৰি। কণমানি নিগনি কিয় কৰ মোক আমনি? তোক নো কি খাম,এৰি দিলে নো মই কি পাম? আপোনাৰ প্ৰজা মই এধানি,কৰি দিয়ক আজি মুকলি। কেতিয়াবা কৰবাত আপোনাক সহায় কৰিম,নকৰো আৰু আপোনাক আমনি । যা নিগনি আজিলৈ এৰি দিলো তোক, পাহৰি নাযাবি কিন্ত্ত মোক। দুষ্ট চিকাৰী এটাই এদিন ৰজাক পেলালে জালত, গুজৰি-গুমৰি সহায় বিচাৰিলে, পৰি মহাৰাজ বিপদত । নিগনি বোপাই গুজৰণি শুনি মাৰিলে তালৈ লৰ । মহাৰাজে বোলে নিগনি বোপা সোনকালে কিবা এটা কৰ। জালৰ গাঁঠি দাঁতেৰে কুটি নিগনিয়ে ফালিলে জাল। সিংহ ৰজাই মুক্তি পাই, উলাহত লগালে তাল-ফাল। কোৱাৱোন অকণিহঁত কেনে পালা সাধু মোৰ শুনি, সৰুৱেও ডাঙৰক সহায় কৰে কথাটো পালানে বুজি ? পূৰ্বে প্ৰকাশ --নিৰ্বাচিত অসমীয়া শিশু সাহিত্য 

সেউজীয়া অসম গুচি ৰঙালী অসম হ’ল, হত্যা হিংসাৰ প্ৰকোপত শান্তি নোহোৱা হ’ল। আমাৰ সেউজীয়া মাতৃভূমিক নকৰিবা অশান্ত। আনন্দৰে ভৰাই তোলা নানিবা ধ্বংশ। সকলোৱে মিলিজুলি থাকো আমাৰ মাতৃভূমি, জাতি ধর্ম কাটি কৰি অসমীয়াই আমাৰ চিনাকী বিভেদ পৰিহাৰ কৰা অস্ত্ৰ পাহৰি যোৱা, সকলোৱে এক হোৱাৰ সময় হ’ল পণ লোৱাৰ। ( সমাপ্ত)                                             (পূর্ব-প্ৰকাশ: হিয়াৰ ৰামধেনু, অক্টোবৰ-ডিচেম্বৰ,২০১৪)

(PHOTO COURTESY- INTERNET) পুপুলোৰ চৰাইবোৰৰ লগত ভাল বন্ধুত্ব। কাৰণ পুপুলোৱে সদায় ৰাতিপুৱা উঠি দেউতাকৰ লগত চৰাইবোৰক খোৱাবস্তু আৰু পানী খাবলৈ দিয়ে। চৰাইবোৰেও খাবলৈ পাই কাৰণে পুপুলোক ভাল পাই। কাউৰী, ঘৰচিৰিকা, শালিকা, ভাটৌ ইত্যাদি চৰাইবোৰ সদায় ৰাতিপুৱা পুপুলোৰ বাবে চোতালত ৰৈ থাকে। পুপুলোৱে ঘৰচিৰিকা চৰাই সকলোতকৈ ভাল পায়। পুপুলোৱে মন কৰিছে যে আজিকালি দিনে দিনে চৰাইবোৰ অহাটো কমি আহিছে। আজিকালি পুপুলোৱে দেউতাকৰ লগত খোৱাবস্তু লৈ চৰাইবোৰলৈ ৰৈ থাকে যদিও বেছি চৰাই নাহে। চৰাইবোৰক নেদেখি পুপুলোৰ মন বেয়া লগাত দেউতাকক সুধিলে- :দেউতা, আজিকালি চৰাইবোৰে খাবলৈ কমকৈ আহে কিয়?? :গৰম বেছি হোৱা কাৰণে নাহে । :গৰমত সিহঁতৰ ভোক নালাগে নেকি দেউতা? :ভোক লাগে অ’। কিন্তু গৰম বেছি আৰু বৰষুণ কম হ’লে চৰাইবোৰে কষ্ট পাই। গতিকে বেলেগ ভাল ঠাই বিচাৰি গুছি যায়। :সিহঁতে মোক এৰি একেবাৰে গুছি গ’ল নেকি দেউতা? বৰষুণ কিয় নাই হোৱা দেউতা? :সিহঁতে তোমাক ভালপাই নহয়। দূৰলৈ উৰি গ’লেও তোমাক বিচাৰি আকৌ আহিব। চিন্তা নকৰিবা।আজিকালি মানুহবোৰে গছ বন বেছিকৈ কাটিছে কাৰণে বৰষুণ কমিছে পুপুলো। :বৰষুণ আকাশৰ প...

                                                 (PHOTO COURTESY- INTERNET) মৰমৰ অকণিহতঁ, তোমালোকে মাঘ বিহুত বাৰু কি কি কৰা??বিবিধ পিঠা-লাৰু,জা-জলপানৰ সোৱাদ লোৱা নিশ্চয়। উৰুকাৰ নিশা নৰাৰে ভেলাঘৰ সাজি সকলোৱে মিলি ভোজ ভাত খাই কিমান যে আনন্দ লাগে নহয় নে..??বিহুৰ দিনা পুৱা দোকমোকালিতে উঠি পবিত্ৰ মনেৰে মেজি জলাই   আমি সকলোৱে জুইৰ ওচৰত সেৱা লওঁ।জেষ্ঠ জনক আমি   সেৱা কৰি আর্শীবাদ লৈ ভোগালী বিহুটি আমি উদযাপন কৰো।তোমালোকৰ ঠাইখনত মাঘ বিহুত কণী যুজঁ,ম’হৰ যুঁজ,বুলবুলি যুজঁ ইত্যাদিৰ আয়োজন হয় নে বাৰু..??তোমালোক সকলোৱে মাঘ বিহুৰ মেজি দেখিছা আৰু বহুতেই হয়তো মেজি কেনেকৈ সাজে সেই পদ্ধতিও জানা।পিছে তোমালোকে বাৰু জানানে যে অসমৰ সকলো ঠাইতে মেজি একে ধৰণেৰে সজা নহয়?আহাচোন, আমি সেই বিষয়ে কিছু কথা জানো.....   উজনি অসমত মূল মেজিটো সাধাৰণতে কাঠ আৰু বাঁহেৰেই সজা হয়।এঠাইত বাহঁৰ চাৰিটা খুটা মজবুতকৈ পুতি তলৰফালে চাৰিডাল ডাঙৰ কাঠ চাৰি-কোণীয়াকৈ ৰাখি তাৰ ওপৰত তৰপে তৰপে খ...