আপদীয়া পদ্য

ৰাইজক প্ৰথমেই জনালোঁ নমস্কাৰ,

ক’বলৈ ওলাইছো দুটিমান কথা নকৰিব তিৰস্কাৰ ।

বাৰেৰহণীয়া সংস্কৃতিৰ মিলনভূমি আমি অসম প্ৰদেশ,

ৰাজনৈতিক টনা আজোৰাত সলাইছে আজি ভেশ ।

ৰাইজেই প্ৰজা, ৰাইজেই হেনো ৰজা

তেন্তে দেশত আজি কিয় ইমান অৰাজকতা..?

কবি ওলাইছে, কবিতা লুকাইছে

সংগীতজ্ঞ জিলিকিছে, সংগীত হেৰাইছে

মাতৃভাষাটোৰ অস্তিত্ব দিনকদিনে নিয়তিত জাহ গৈছে।

হে অসমীয়া , কৰোঁ আহক পণ,

একগোট হৈ জাতিটো বছোৱাৰ আজিয়েই উত্তম ক্ষণ ।

আমি বিহুও পাতিম, বেজবৰুৱাও পঢ়িম,

ৰূপ কোঁৱৰে চিনাই দিয়া বাটেৰে জগত জিনিম।

বৰলুইতৰ বুকুৰে বৈ সাগৰৰ পাৰ পাম গৈ

সদায়ে চিনাকী দিম নিজক এজন অসমীয়া হৈ..!!

( সমাপ্ত)

(  ই- আলোচনী 'ফটাঢোল'ৰ ২০১৮ চনৰ শাৰদীয় বিশেষ সংখ্যাত পূর্ব- প্ৰকাশিত)