আপদীয়া পদ্য
ৰাইজক প্ৰথমেই জনালোঁ নমস্কাৰ, ক’বলৈ ওলাইছো দুটিমান কথা নকৰিব তিৰস্কাৰ । বাৰেৰহণীয়া সংস্কৃতিৰ মিলনভূমি আমি অসম প্ৰদেশ, ৰাজনৈতিক টনা আজোৰাত সলাইছে আজি ভেশ । ৰাইজেই প্ৰজা, ৰাইজেই হেনো ৰজা তেন্তে দেশত আজি কিয় ইমান অৰাজকতা..? কবি ওলাইছে, কবিতা লুকাইছে সংগীতজ্ঞ জিলিকিছে, সংগীত হেৰাইছে মাতৃভাষাটোৰ অস্তিত্ব দিনকদিনে নিয়তিত জাহ গৈছে । হে অসমীয়া , কৰোঁ আহক পণ, একগোট হৈ জাতিটো বছোৱাৰ আজিয়েই উত্তম ক্ষণ । আমি বিহুও পাতিম, বেজবৰুৱাও পঢ়িম, ৰূপ কোঁৱৰে চিনাই দিয়া বাটেৰে জগত জিনিম । বৰলুইতৰ বুকুৰে বৈ সাগৰৰ পাৰ পাম গৈ সদায়ে চিনাকী দিম নিজক এজন অসমীয়া হৈ..!! ( সমাপ্ত ) ( ই- আলোচনী 'ফটাঢোল'ৰ ২০১৮ চনৰ শাৰদীয় বিশেষ সংখ্যাত পূর্ব- প্ৰকাশিত)
